Срцето и душата
здивот и и песната,
тешкото на чекорите
погледите што милуваат,
орото, зурлите и гајдите
клекнување, станување.
Тежок ни е ритамот на тешкото
а уште потешко е,
да го играат туѓинци што не знаат
кој да ги води ороводците,
и уште потешко е
да пее на јазикот кој не го знае
зашто генот не му е македонски.
Овде, овде е тој корен со нишани
овде е крвта во жилите,
длабоко во земја македонска
овде никој не може да пее ни да плаче,
како што ние Македонците
умееме да пееме и плачеме.
Да се бунтуваме и да војуваме
со громовите, со огновите на змејовите,
на туѓи топовски зрна
одалеку зариени во стапалата,
од нишан до истрел и пак не' има
во коренот што рти во земната татковина.
Автор: Живко Деспотоски
22 мај 1980
